Λοιπόν αν και βλέπω οτι έχει καιρό να γράψει κάποιος την ιστορία του, παρόλα αυτά θα σας πω την δική μου. Βολτάροντας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης (οδός Δωδεκανήσου) με έναν φίλο, ευτυχώς τελείωνε η βόλτα μας, βλέπω ξαφνικά τρεις κοπελιές να περπατούν στο πεζοδρόμιο. Δεν χάνω την ευκαιρία και χαιρετώ τα κορίτσια (ενώ ήμασταν εν κινήση). Δεν προλαβαίνω να πω “Γεια σας κορίτσια” γυρνάω το κεφάλι μπροστά και βλέπω τον φίλο μου σταματημένο (κινούμασταν στον ποδηλατόδρομο ο ένας πίσω από τον άλλον), με συνέπεια να τρακάρουμε ρόδα με ρόδα ( η δική του η πισινή με την δική μου την μπροστινή). Εγώ έχοντας φόρα σταμάτησα μεν πάνω στον φίλο μου άλλα το πίσω μέρος το ποδηλάτου μου σηκώθηκε στον αέρα, έμεινε για πολύ λίγα δευτερόλεπτα και ξανά έπεσε στη θέση του! Το καλό ήταν οτι δεν χτυπήσαμε και δεν πέσαμε άλλα εγώ ντράπηκα γιατί έγινα νούμερο μιας και οι κοπέλες σκάσανε στα γέλια! Το μόνο κακό ήταν οτι η ζάντα του φίλου μου στράβωσε.
Σχολίασε πρώτος σε αυτό το θέμα...